Όταν αδυνατούμε να συγκεντρωθούμε στον εαυτό μας, στο κέντρο μας δεν σημαίνει μόνο ανικανότητα συγκέντρωσης.

Σημαίνει ότι δίνουμε περισσότερη πίστη στον εξωτερικό κόσμο.

Πιστεύουμε  δηλαδή, ότι θα πάρουμε την ικανοποίηση που αναζητάμε από το περιβάλλον, από τις πράξεις μας , από την ύπαρξη των φίλων μας, από την  κοινωνική αναγνώριση, από τα υλικά αγαθά εν γένει.

Μπορεί να έχουμε ακούσει ότι η ευτυχία βρίσκεται μέσα μας και το παπαγαλίζουμε (ειδικά όσοι ακολουθούμε  ένα «πνευματικό μονοπάτι»), αλλά στην πραγματικότητα λίγοι το πιστεύουμε εκατό τοις εκατό. Αυτό το εκατό τοις εκατό ή καλύτερα το χίλια τα εκατό είναι που χρειαζόμαστε για να είναι η συγκέντρωση μας αποτελεσματική. Μη σας τρομάζει το χίλια τα εκατό. Αυτό σημαίνει σιγουριά. Όχι πίστη. Σιγουριά.

Η σιγουριά σημαίνει γνώση. Και αυτή η γνώση αποκτιέται σταδιακά μέσα απ’ τις εμπειρίες της ζωής, που πολλές απ’ αυτές μπορεί να είναι σκληρές και να μας δημιουργούν σοκ. Αλλά είναι αποτελεσματικές, αν έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά  να διαβάσουμε  τα μηνύματα.

Υπάρχει και ένας άλλος σύντομος δρόμος, για την απόκτηση αυτής της γνώσης. Η ζητιανιά!                                Χρειαζόμαστε όλοι ένα μικρό δείγμα από το προϊόν που πάμε να αγοράσουμε. Να μην δώσουμε τα λεφτά μας τζάμπα. Θέλουμε δηλαδή να γευτούμε έστω λίγη από την ευτυχία που έρχεται από μέσα μας χωρίς συγκεκριμένη αιτία. (γιατί έτσι είναι η αληθινή ευτυχία. Χωρίς αιτία.) Ζητάμε λοιπόν να μας δοθεί αυτό το… δείγμα.

Από πού; Μη μπλέκεστε στο από πού. Ζητάω, σημαίνει έρχομαι σε απόλυτη επαφή με την ανάγκη μου, δεν την καταπιέζω, τη βιώνω με έναν ειλικρινή τρόπο και με την αθωότητα ενός μικρού παιδιού. Και τότε, θα αρχίσει σιγά- σιγά η ανταπόκριση. Αυτό σημαίνει στην πραγματικότητα ζητάω.

Αν γευτούμε, αυτό το εσωτερικό δείγμα ευτυχίας, τότε έχουμε ένα σοβαρό κίνητρο για να εξασκήσουμε τη συγκέντρωση. Γιατί θα θέλουμε  και να συνεχίσει αυτή η εμπειρία.

Αν δεν έχουμε αυτό το δείγμα που θα μας ξυπνήσει το ενδιαφέρον και  το ενδιαφέρον στρέφεται στον έξω κόσμο, μικρή ικανότητα συγκέντρωσης μπορούμε να έχουμε για τον μέσα κόσμο.

Είναι τεράστια ιδεολογική μετατόπιση να πιστέψεις  ότι αυτό που θέλεις δεν θα το πάρεις απ’ έξω- τουλάχιστον όχι για πολύ- αλλά από μέσα.

Αλλά σκέψου: Όταν νιώθεις ευτυχία που προέρχεται από εξωτερικούς παράγοντες αυτή η ευτυχία δεν γεννιέται από αυτούς τους εξωτερικούς παράγοντες αλλά από την έμφυτη ικανότητα που σου έχει δοθεί από τη φύση να είσαι πλήρης.

Να καταλάβεις δηλαδή, ότι τα εξωτερικά ερεθίσματα ξυπνάνε στην πραγματικότητα την δυνατότητα που έχουμε να είμαστε ικανοποιημένοι. Την ξυπνάνε, την ερεθίζουν.  Δεν την προκαλούν.

Κάθε φορά λοιπόν που κάτι σ’ απογοητεύει, θυμήσου: Δεν έχεις χάσει τίποτε. Τα έχεις όλα!  Χρειάζεσαι μόνο, μια απλή μετατόπιση του προβολέα της προσοχής και να ζητήσεις  με ταπεινότητα και πάθος βοήθεια!